《经少林精舍,寄都邑亲友》,作者:韦应物,朝代:唐。译文对照
《经少林精舍,寄都邑亲友》全文阅读
息驾依松岭,高阁一攀缘。
前瞻路已穷,既诣喜更延。
出巘听万籁,入林濯幽泉。
鸣钟生道心,暮磬空云烟。
独往虽暂适,多累终见牵。
方思结茅地,归息期暮年。
《经少林精舍,寄都邑亲友》译文解释
《经少林精舍,寄都邑亲友》注释大全
《经少林精舍,寄都邑亲友》拼音
Xi Jia Yi Song Ling ,Gao Ge Yi Pan Yuan 。
Qian Zhan Lu Yi Qiong ,Ji Yi Xi Geng Yan 。
Chu Yan Ting Mo Lai ,Ru Lin Zhuo You Quan 。
Ming Zhong Sheng Dao Xin ,Mu Qing Kong Yun Yan 。
Du Wang Sui Zan Kuo ,Duo Lei Zhong Jian Qian 。
Fang Sai Jie Mao De ,Gui Xi Ji Mu Nian 。
《经少林精舍,寄都邑亲友》赏析摘录
《经少林精舍,寄都邑亲友》作者简介
韦应物(737~792),中国唐代诗人。汉族,长安(今陕西西安)人。今传有10卷本《韦江州集》、两卷本《韦苏州诗集》、10卷本《韦苏州集》。散文仅存一篇。因出任过苏州刺史,世称“韦苏州”。诗风恬淡高远,以善于写景和描写隐逸生活著称。
评论